29 de novembro de 2007

CHAVEZ II

· Los fondos de particulares; superiores a los SIETE MILLONES BOLIVARES 7.000.000. serán retenidos por el ESTADO. Sobre las comunicaciones:

· El uso del cable y otras comunicaciones satelitales se van a restringir a las dependencias oficiales, y a los establecimientos hoteleros y turísticos. · E! uso de la telefonía celular será de uso exclusivo para las personas del ESTADO. · Se eliminara el acceso a Internet a personas naturales. · Se exigirá el registro oficial de todo los mini-computadores y cualquier PC en posesión de particulares. · Se expropiaran todas las emisoras-de radio y TV, pasando a integrar una sola red de transmisión a nivel nacional, pagando a sus ,propietarios el 5% de su valor de mercado en BONOS DEL ESTADO con vencimiento a 20 años. · Se expropiaran igualmente todos los periódicos y demás medios impresos. Sobre la propiedad privada en general:

· Se nacionalizaran toda clase de propiedad privada.

SOBRE LAS FUERZAS ARMADAS NACIONALES:

· Se creara oficialmente una milicia popular, la cual progresivamente pasara hacer uso de todas las instalaciones y equipos de- las Fuerzas Armadas Nacionales. El Instituto de Previsión Social de las Fuerzas Armadas asumirá las obligaciones sociales de por lo menos 250.000 reservistas. Se procederá a disolver las Fuerzas Armadas Nacionales. · Se incorporará a esa Milicia Popular exclusivamente a la oficialidad que coincida con los ideales de la REVOLUCIÓN. · La oficialidad' no afecta con la REVOLUCIÓN o con un pasado dudoso, quedará cesante en sus funciones sin ningún tipo de ingreso por retiro. · Se consolidaran todas las policías estadales y municipales bajo un solo comando. · El servicio militar obligatorio para ambos sexos se hará a partir de tos 17 años. Los conscriptos estarán en disponibilidad inmediata para apoyar los procesos revolucionarios en naciones con las cuales nuestro país tiene convenios: CUBA, BOLIVIA, NICARÁGUA O IRAN: . Sobre el control de cambio:

· Se penalizará con cárcel la tenencia de-divisas extranjeras en papel moneda. · Se prohibirá la titularidad de cuentas de divisas en el exterior, sus dueños estarán en la obligación de repatriarlas, con pena de prisión. · Se eliminará todo tipo de tarjetas de créditos o débito para su uso dentro o fuera del país. Sobre la economía:

· Se impondrá Bonos o talones. · Se impondrá el trueque con asesoramiento de miembros de la. Milicia Popular. · Se impondrá el uso de la Tarjeta Alimentaría, para ser utilizado el Mercal. · Se impondrá el Salario Mínimo a todo el personal; que este en Nomina del Estado; a obreros, técnicos profesionales por igual . Igualmente se prohíbe el ejercicio de la profesión a cualquier profesional o técnico que se niegue a servir al ESTADO.

Practica religiosa.-

· Se prohíbe el uso da la minifalda. · Se prohibirá cualquier clase de culto religioso fuera de sus templos. · Se prohibirá la catequesis fuera de los templos. · EL ESTADO supervisará a nivel nacional los seminarios y demás centros de formación religiosa. · Se expulsará del país a todo clero por nativo Sobre las prácticas sociales:

· Se prohibirá el uso atuendos que atente en contra de la moral y las buenas costumbres. (minifaldas, trajes de baño ”hilo dental” escotes muy pronunciados, pantalones ajustados, etc.). · Se prohibirá el consumo de bebidas alcohólicas en la vía pública. · El béisbol profesional y cualquier tipo de deporte profesional estará bajo control del ESTADO. · Se restringe las importaciones de artículos de lujo tales como: whisky, electrodomésticos, autos de lujo, etc. · Se prohíbe el uso imágenes y artículos de influencia transculturizadora imperialista en todas las entidades públicas. (tales como: santa claus, mickey Mouse etc.)

Sobre la propiedad privada:

· Se legitimará la ocupación de los edificios, desocupados hasta la presente fecha alcanzando más de 77 solo en el centro de Caracas, se apoyara el decreto para expropiar los edificios de los propietarios. PATRIA SOCIALISMO O MUERTE.

CHAVEZ I

Proyecto de Reforma Constitucional LEYES SOCIALISTAS PARA VENEZUELA (Ante-proyecto de leyes bajo discusión en la Asamblea Nacional)
Sobre la medicina Privada y las Empresas de Seguros: · Se decretara la gratuidad del servicio de salud privada, y se pasara a la nomina del ESTADO: a todo personal medico Y auxiliar. · Se expropiaran las: edificaciones, instalaciones y equipos, pagando a sus propietarios el 5% de su valor de mercado en bonos del ESTADO, con vencimiento a 20 años, en las clínicas solo se dará atención médica a pacientes que remuneren en dólares o euros. · Se suspenderá la actividad de los Seguros de Vida .privados El personal que ahí, labora quedara cesante sin remuneración de pensiones. Sobre la Educación Privada: · Se, decretara la gratuidad de la educación en todos los niveles y se pasara a la nomina del ESTADO a todo; el personal docente y administrativo. · Se cambiara la denominación actual de todos los colegios a institutos privados utilizando a cambio los nombres de personas o apelativos que la REVOLUCION considere representativo como ejemplo: se tiene contemplado el que la Universidad Católica Andrés Bello pase a denominarse Popular, Andrés Bello. · Todos los estudiantes de todos los niveles (escolar,, bachillerato, y universitarios) Usaran. como uniforme Franelas rojas, pantalón azul con una leyenda a lateral (REPÚBLICA BOLIVARIANA) y boina roja.. · Algunas materias sociales, como Historia de Venezuela y _ Geografía de Venezuela serán adaptadas, y otras serán eliminadas de los programas de la docencia. En su lugar se dictarán cursos; relacionados con él. SOCIALISMO DEL SIGLO XXI. · Los nuevos bachilleres saldrán formados técnicos medios en Área; cómo: Metalúrgica; Carpintería, Petróleo, Arte, Electricidad, Construcción, etc. Pasando al servicio de la REVOLUCIÓN. · Se autorizara a la familia sin vivienda a que ocupen las denominaciones "segunda viviendas" comenzando esto por los apartamentos y casas en playas, incluyendo las ubicadas en clubes Finalizando con las .ubicadas., en zonas urbanas. · Se obligara a los propietarios ocupantes de las viviendas principales que incluyan familias adicionales de tres miembros por habitación, reservando a la familia propietaria sólo una habitación por cada tres miembros y haciendo uso común con. los nuevos integrantes de todos los servicios de la vivienda. · La finca o hacienda serán transformada en conuco al servicio de la revolución, cuya producción será de acuerdo a los sueldos de lo contrario serán entregados a otros productores campesinos que si cumpla con lo estipulado. · Las tierras serán exclusivamente del ESTADO el cual a través del INTI puede adjudicarlas a específicos ocupantes, campesinos quienes no la puedan vender ni hipotecaria, ni transferirlas de ninguna manera. Sobre la identidad y la actividad ciudadana.
· Se pondrá en vigencia un nuevo documento de identificación para cada ciudadano, quedando los actuales sin ninguna validez. · A las personas que aparezcan como firmantes en cualquiera de' las listas en contra de la, revolución, como fue la' solicitud del Revocatorio al Presidente de `la `República no se le entregara ni el nuevo documento de identidad, ni el pasaporte a menos que se sometan voluntariamente. a cursos de educación ciudadana, reconozcan por escrito sus errores pasados y cumplan con un periodo de prueba sin papeles de identificación a satisfacción del estado. · Para el ejercicio de cualquier actividad pública o privada (incluyendo la electoral) solamente será valido el nuevo-documento nacional de identidad. · La entrega del pasaporte para viajar fuera del país estará supeditada a la consideración de-las autoridades competentes, bajó asesoría de técnicos cubanos. · La patria potestad de las personas menores de 21 años será compartida por el ESTADO. Sobre la banca privada:
· Se pasara a la nomina del ESTADO a todo personal de la banca privada. · La moneda va a cambiar de denominación y se le van a quitar los tres últimos ceros.

28 de novembro de 2007

ALFAIAS EN MADRID

Onte á noite, convidáronme a acudir á entrega dos premios Ala Delta e Alandar que convoca o Grupo Editorial Luis Vives. Alí tiven o pracer de coñecer ao gañador do Premio Ala Delta deste ano (con maniotas na man de tanto asinar exemplares pola mañá) e formar parte do fondo norte galego en apoio do noso autor, xunto con outro colega madrileño. Tamén coñecín a Ignacio Chao, traductor da obra premiada e con novas e maiores responsabilidades a partir de agora na editorial, o que o vai levar a ter que instalarse en Madrid. Nas estupendas instalacións do centro comercial de Príncipe Pío entregouse o premio, con dous andares do edificio ateigados de xente. Un lugar peculiar para este tipo de actos, afastado das habituais salas con cadeiras que eu esperaba atopar, con pantallas de plasma colgando de tellados e paredes nas que se proxectaban vídeos das obras gañadoras e desde as que se podía seguir a intervención dos autores, no caso de Marcos S. Calveiro templada, sen chisco de nervos e moi aplaudida, na que reiterou o exclusivo compromiso coa literatura e a súa propia obra. É unha alegría para min que un autor galego triunfe neste mundo tan complicado, e estou seguro de que, dado o talento de Marcos S. Calveiro, isto non é máis que o comezo.

22 de novembro de 2007

A GRAN NOVELA GALEGA

Ilustres blogueiros mostran a súa preocupación pola tardanza desa Gran Novela Galega (GRANGA ... admítense suxerencias). Neste caso, estou tranquilo. Para min, xa existe. E o seu recoñecemento segue a espallarse.

10 de novembro de 2007

25 de outubro de 2007

¿DE QUE ME SONA?

"Como escritor, el hebreo es el mayor regalo que habría podido recibir. Es un maravilloso instrumento musical sobre el que componer. Siento que hay un paralelismo con los escritores en inglés durante la época isabelina, cuando se encontraron un idioma todavía sin formar del todo y que podían explotar al máximo con su imaginación. Me gusta porque no está solidificado y eso me da margen de libertad. Siento la misma relación con mi idioma que un amante desbocado, es como un volcán que siempre está a punto de erupción".

Amos Oz

PRESENTACION DE A LUA DOS EVERGLADES

Se non hai imprevistos, o vindeiro sábado 27 de outubro cara á unha da tarde presentaremos en Melide, na Casa do Concello, a novela gañadora do Premio Terra de Melide.

19 de outubro de 2007

AUTOR DA SEMANA

A semana do 22 ao 26 de outubro poderán escoitarme no Diario Cultural da Radio Galega, lendo fragmentos da miña última novela, A lúa dos Everglades, incluíndo tamén unha entrevista cara ao xoves ou venres. Espero que lles guste.

18 de outubro de 2007

12 de outubro de 2007

FALARLLES EN GALEGO

Non deixa de resultar paradóxico que eu, en Madrid, fale cos meus sempre en galego, que lle fale ás miñas fillas en galego, que elas o entendan, o falen, o lean, e que, sobre todo a maior, que ten trece anos, cando chega a Galicia e se lle acercan os mozos, tanto ten que sexan da Coruña ou de Lugo, o fagan falándolle en castelán, aínda que ela lles fale en galego. Quen pasee unha tarde polas rúas de Lugo, poñamos pola do Progreso, por poñer un exemplo, e falo de Lugo, xa non me poño con Vigo ou a Coruña, e escoite aos adolescentes sentados nas terrazas dos bares, verá que non falan en galego. Moito me temo que esta xa é unha batalla perdida.

9 de outubro de 2007

A LÚA DOS EVERGLADES

Á fin teño nas mans a miña última novela. Transcribo o texto da contracapa:
Antón, Dosinda, e Luís, os Quintelo, tres velliños gallegos, que foran propietarios da panadaría A Primavera, aparecen asasinados na súa casa de Primeira Xunta 780, no barrio bonaerense Belgrano. O xove funcionario e escritor Andrés Leiro amiga con Manuel Eiras, un seu veciño xubilado que vive aparentemente só en Madrid dende hai varias décadas. A lúa escintilaba por riba dos Everglades, cando Aurora, que regresaba encabuxada e medosa de limpar unhas oficinas, é atacada na Down Town de Miami … A lúa dos Everglades de Xesús Manuel Marcos é unha novela de intriga na que amodiño van converxendo, baixo a banda sonora dos temas dos Tamara, tres historias moi emocionantes de amores e rancores, aparentemente sen vencello entre elas, dos membros dunha familia de emigrantes galegos espallada polo mundo. Tres historias de saudades, tres relatos de exilios sentimentais escritos cunha prosa punxente e inusualmente fermosa. Unha emocionantísima novela sobre a emigración galega, gañadora do Premio Terra de Melide 2007.
Espero que lles guste. O vindeiro 27 de outubro presentarémola en Melide.

4 de outubro de 2007

MELANCOLÍA

Unha tarde de outono, xa hai anos, paseando por Santiago, atopei a Novoneyra pola rúa. Comezamos a falar e transmitiume a súa melancolía por non poder estar no Courel polo castañal, quizais a estación, e niso coincidimos daquela, máis fermosa nos outos cumes. Agora, tanto tempo despois, comprendo o seu pesar por non poder estar alí polo castañal, sentindo o bombo a dar voltas riba do lume, bebendo o viño novo, enchendo os ollos da cor das follas.

25 de setembro de 2007

NOVOS VALORES

Hai novas que non deixan de sorprender. Seguro que algún colega a quen cabrean moito estas cousas está que se sobe polas paredes. E non me estraña!

MAPAS

Acaso é mellor improvisar, pensa, acaso o único que ten sentido é improvisar.
Alejandro Zambra.

1 de setembro de 2007

O SILENCIO BRANCO

Moi pouco se dixeron: os homes do norte aprenden axiña da futilidade das palabras e do valor inestimable dos feitos.
* * * *
Si, a xuventude era Némesis, a deusa da vinganza. Destruía aos vellos sen decatarse que ao facelo destruíase a si mesma. Porque a xuventude era sempre moza; só envellecía a vellez.
* * * *
Mentras que sentado no seu recuncho miraba a través do ring ao seu contrincante, ocorreuselle que a suma da súa experiencia e a da xuventude de Saudel darían como resultado un campión de pesos pesados. Aí estaba o problema. Saudel xamais sería un campión mundial. Faltáballe experiencia, e a única forma de adquirila era pagándoa coa súa xuventude, pero cando tivese esa experiencia, xa sería vello.
* *
JACK LONDON. O SILENCIO BRANCO E OUTROS RELATOS.
Unha das miñas lecturas deste verán. Un gran libro.

21 de junho de 2007

DESPROPÓSITO

Un novo DESASTRE na miña terra, un novo despropósito por culpa da esquizofrenia existente e por non ter a valentía de decidirse pola conservación ÍNTEGRA do Courel.

13 de junho de 2007

AMOR E DOR

"Ahora ya no necesito pensar en ellos porque ya sé la respuesta y sé que no puedo cambiar la respuesta y creo que no puedo cambiarme porque la segunda vez que te vi supe que era verdad lo que había leído en libros y lo que nunca creí; que amor y dolor son una sola cosa y que el valor del amor es la suma de lo que se paga por él y cada vez que se consigue barato uno se está engañando".
LAS PALMERAS SALVAJES
WILLIAM FAULKNER

30 de maio de 2007

A LÚA DOS EVERGLADES: PREMIO TERRA DE MELIDE 2007

E seguías a andar pola beirarrúa. Eras unha flor de area a buscar a brisa do mar que che traía tras de cada porta o silencio e o abandono naquela cidade favorita do sol. Fuxir, pensaches, fuxir, deixalo todo como unha oficina erma.

14 de maio de 2007

MANUEL MURGUIA 2007

O 28 de abril estiven en Arteixo, na reunión do xurado do Manuel Murguía, do que formo parte este ano, xunto con Xabier Docampo e Isidro Novo, coordinados por Julio Mancebo. Por certo, que Julio contou unha anécdota ben graciosa, da que Xabier xa deu conta.
O vindeiro sábado, día 19 de Maio, volverei, se non hai novidade, a Arteixo, para o acto de entrega do premio, e para ver como vai de medrada a árbore que, o ano pasado, axudei a prantar.
Devezo por ir a Arteixo, onde sempre me trataron de xeito excelente, para coñecer a quen escribiu o magnífico relato gañador.

5 de maio de 2007

ALMAS GRISES

"Los atardeceres de junio casi hacen concebir esperanzas en el mundo y la humanidad. Son tantos los perfumes que llegan de las muchachas y de los árboles, y el aire tan grato, que dan ganas de empezar de nuevo, de frotarse los párpados, de creer que el mal no es más que un sueño, y el dolor, un espejismo del alma".
Había tempo que ma recomendaran, e aproveitei esta longa ponte madrileña para ler ALMAS GRISES, de Philippe Claudel. A novela entusiasmoume. Unha novela onde nada é branco nin negro, todo é gris, e onde ninguén se salva, nin sequera o narrador da historia. Cunha técnica contida, ás veces sinxela, que bebe directamente da oralidade, onde se emprega sabiamente a elipse. E, de fondo, a nube negra da guerra, da primeira guerra mundial. O que demostra unha vez máis que todos os temas seguen a ser posibles, da guerra á paz, da aldea á cidade, baixo a man dun verdadeiro artista.

18 de abril de 2007

O QUE E O COMO

COPIO AQUÍ ALGUNHAS REFLEXIÓNS DO ÚLTIMO LIBRO DE HARRY MULISCH QUE LIN, QUE LEVA POR TÍTULO "SIGFRIDO".
* * * *
-¿No teme a veces que sus ideas se queden en agua de borrajas?
-Sí, con frecuencia no conducen a nada, pero eso es algo que no me preocupa. Si no es una idea, será otra.
-Demuestra usted una gran confianza en sí mismo. Resulta envidiable.
-Si se carece de esta virtud, no se llega muy lejos en el arte.
* * * * * * * * * * *
Decenas de veces le habían formulado esa misma pregunta, y, versado como estaba en el oficio, sabía exactamente qué iba a responder: que el argumento no era lo más importante de una obra. Y, para demostrarlo, aduciría el ejemplo habitual: uno podía decidir escribir una obra dramática sobre un joven que, después de que su tío asesinara a su padre para luego casarse con su madre, se había propuesto vengar la muerte de su padre. Tal secuencia de hechos podría constituir la trama de un melodrama impresentable, pero, de llamarse el autor Shakespeare, el resultado es Hamlet. Lo esencial en el arte no era el qué, sino el cómo; en el arte la forma adquiría la categoría de contenido.
Debería haber añadido que en la música, el arte por excelencia, no existe el qué, únicamente el cómo.

11 de abril de 2007

SEGUIMOS SEN CONTAR

PERIODICOELSUR.COM A partir del 16 de marzo del 2007, fecha del lanzamiento de la respectiva Convocatoria y hasta el 31 de julio próximo, el "Premio FIL de literatura 2007", Instado por la Asociación Civil de Premio de Literatura Latinoamericana y del Caribe Juan Rulfo, recibirá las propuestas para honrar la trayectoria literaria -nacido en Sayula, Jalisco-, de un Autor de América Latina, España o Portugal, que haya escrito su obra en Español, Portugués, Catalán, Francés o Ingles.

1 de abril de 2007

JACOBSEN

Xunto co noruego Hamsun, a través de Rilke chego a Jens Peter Jacobsen, escritor danés impresionante. Estou a gustar dos escritores do Norte.
Jens Peter Jacobsen.
Niels Lyhne (fragmento):
" El sol, a punto de ponerse, brillaba rojo a través de la ventana. Niels Lyhne estaba sentado delante con la mirada perdida entre los olmos del baluarte, oscuros como el bronce contra el fuego de las nubes. ¿Nunca has oído hablar de gente sobrada de talento en su juventud, fresca y llena de esperanzas y de planes, que al perderla también pierde el talento para siempre?. "

26 de março de 2007

MAIS SOBRE HAMSUN

Transcribo un parágrafo do estudio introductorio sobre a novela HAMBRE de Knut Hamsun, que me parece interesante e craro:
* * *
Cuando Hamsun, más de cincuenta años después (de publicar esta novela), estaba a punto de ser juzgado por traición a la patria a causa de su calurosa defensa del régimen nazi que durante cinco años tuvo que sufrir Noruega, contestó de la siguiente manera por escrito a las preguntas formuladas por el psiquiatra nombrado por el Fiscal del Estado:
Yo nunca me he analizado a mí mismo más que forjando en mis libros varios cientos de personajes, cada uno en particular tejido a partir de mi propio ser, con sus defectos y sus cualidades, como tienen todos los seres inventados. En la época llamada "naturalista", Zola y sus coetáneos escribían sobre personas de características muy generales. No necesitaban de esta psicología tan compleja. Las personas tenían una facultad dominante que guiaba sus acciones. Dostoyevski, entre otros, nos enseñó a todos algo más sobre las personas: "Desde que comencé creo que no hay en toda mi producción un solo personaje que presente esa facultad dominante tan absoluta y monocorde; todos carecen de eso que llaman "carácter"; están divididos interiormente, fragmentados; no son ni buenos ni malos, sino las dos cosas, complejos, de ideas y conductas cambiantes. Y así sin duda soy también yo mismo..."

25 de março de 2007

DESCUBRIMENTOS

Veño de rematar a primeira novela dun autor ó que non lera, o novelista Knut Hamsun. A novela leva por título HAMBRE e é moi boa. Xa fun á biblioteca para coller a segunda, PAN (curioso contraste de títulos). E, como me acostuma a pasar cando gusto dun autor, seguro que acabarei por ler a maior parte da súa obra. Non acabo de espertar do meu abraio, sobor de todo cando penso que HAMBRE foi escrita a finais do 1800. Ogallá moitos autores modernos (ou que presumen de modernos ou queren ser modernos) escribisen como escribía este home, este magnífico escritor, aló polo mil oitocentos e pico.
* * *
Quédome, entre outros moitos, con este párrafo:
La detuve.
Estoy trabajando en un artículo, como ya le he dicho antes, repliqué, y en cuanto esté concluido tendrá usted su dinero; se lo aseguro.
Sí, pero por lo que veo, no lo termina nunca.
¿Así lo cree? Es posible que mañana me llegue la inspiración, tal vez esta misma noche. Nada se opone a que sea esta misma noche, y en ese caso mi artículo estará terminado en un cuarto de hora todo lo más. Comprenda que mi trabajo no es como el de los otros; no puedo sentarme y producir cierto número de hojas al día, tengo que esperar a que llegue el momento. Y nadie puede predecir el día y la hora en que va a llegar; ha de seguir su curso.
* * *
Outra cousa que me sorprendeu: logo de recibir o "premio dos premios" no 1920 e ser aclamado no seu país natal, coa invasión nazi pronunciouse a favor de Hitler e caeu en desgraza, para ver, con noventa anos, como morría esquecido e na miseria, logo de ter que pagar ó Estado unha multa que o deixou na ruína.
E xurde en min unha inquedanza. Por que ultimamente comezo a pensar que os autores que máis pegada están a deixar en min son autores con este tipo de "sombras" na súa vida? Agora Hamsun, antes Céline e a súa xenial VIAJE AL FIN DE LA NOCHE, Gide e o seu INMORALISTA, La Rochelle e o seu DIARIO DE UN HOMBRE ENGAÑADO, e suma e segue... Será porque esas facianas de "persoas honestas e incorruptibles", seméllame falsa? Que esa razón inamovible e esa ausencia de dúbidas adoitan ser falsas?

13 de março de 2007

70 ANOS DE LOVECRAFT

Un dos autores que máis influencia tivo en min como lector (coido que lle lin todo ou practicamente todo o que ten publicado en castelán) foi o autor de relatos de terror e "horror cósmico" H. P. Lovecraft. Os seus mitos aínda se moven pola miña cabeza e volvo, xa moi da cando en vez, ás súas narracións, sobre todo ao ciclo de aventuras oníricas de Randolf Carter. Hoxe, os seus relatos resisten máis mal que ben, pois non ten a altura de Poe como escritor, pero na miña adolescencia foi capaz de espertar en min moitos pesadelos. El é un dos culpables de que comezase a ler de xeito compulsivo e iso sempre se agradece.

8 de março de 2007

LEMBRANZA DE CARLOS CASARES

Así era a vida, camarada. Podía chorar toda a noite no teu cuarto, podías preguntarlle a Deus por que tiñan que ser tan acedas as derrotas, por que detrás de cada ledicia presentida había sempre unha hora amarga. Pero Deus non respondía. A súa voz xa tan pequena, iríase desdebuxando máis aínda dende agora. De pouco ía valer que te chamase cada vez que subías as escaleiras de madeira da casa de Chicha evitando ser ouvido polos veciños do primeiro.
CARLOS CASARES. XOGUETES PARA UN TEMPO PROHIBIDO.
Sen dúbida, para min un dos mellores libros da literatura galega. E Casares, un dos grandes das nosas letras. Unha aperta e unha lembranza para el, aló por donde ande, en resposta á convocatoria do blogueiro das Uvas na Solaina e xusta lembranza para quen será un dos nosos clásicos.

27 de fevereiro de 2007

NEIRA CRUZ

O ARMIÑO DORME, libro de Xose A. Neira Cruz, resultou seleccionado entre os dez mellores libros de LIX do 2006 en Venezuela.
É para min unha satisfacción este recoñecemento para un autor dos que considero con máis calidade, dos punteiros, na narrativa galega, xa non digo para mozos, senón en xeral.
NORABOA, XOSE A. e agardo a que veñas por Madrid para tomar unhas cañas e celebralo.

23 de fevereiro de 2007

CANTEIRAS

O DESCONFORTADO: LINGUA E ECOLOXÍA

Verbo de montes perdidos, e de faltas lingüísticas, o das canteiras nos montes do Courel. Aí si que tiñamos poñerlle dentes á linguaxe. No galego de Londres utilizase a expresión: "síntome desconfortado". Sucede que despois da época do Dinosauro e do cambio de goberno, pasouse a unha especie de período de Confort. E a min esa preguiza democrática déixame desconfortado. Se hai unha prioridade lingüística, é a da defensa da natureza, das xentes e as cousas que esa lingua nomea. A sorte da lingua galega radica nesa imbricación ecolóxica coa sorte da terra. Na historia da lingua está a historia da paisaxe e do pobo. A lingua contén as pegadas que os seres humanos deixan no chan. A caligrafía coas curvas do desexo e as liñas quebradas da dor. Tamén a historia de cadaquén. O noso corpo é unha caixa de tipógrafo. As leis son importantes, mais as linguas xermolan, escintilan de novo, na utilidade esencial de nomear a festa e a ferida, a pulsión erótica e a pulsión da morte. Cando somos quen de que se adiante a expresar as crises e os conxuros. O malestar e a esperanza. Por iso, os manifestos copulativos deberían acudir os primeiros, coas verbas de urxencia, ás canteiras ilegais no corazón do Courel.

MANUEL RIVAS.

Por suposto, comparto plenamente as palabras de Rivas.

18 de fevereiro de 2007

MESTRES DO CÓMIC

Ademais de novelas e libros de relatos, gosto dos cómics.

Un dos meus autores favoritos é Luis Royo. Os seus debuxos transpórtanme a lugares fantásticos onde calquera cousa pode acontecer.

Ando a buscar un debuxante de cómics para desenrolar varias ideas. Alguén se anima?

6 de fevereiro de 2007

LOUBANZA DOS TRADUTORES

Comentaba Javier Marías hai uns días a precariedade na que traballan os tradutores, e o empeoramento das condicións dos mesmos polos cambios dos que seguramente terán ouvido falar.
Comentaba que, en algures, ata se fai unha poxa á baixa e o que ofrece mellor prezo queda co traballo.
Moito me parece que, se xa o traballo de tradutor é un traballo mal pagado, agora a calidade das traduccións decaerá considerablemente. É unha mágoa, porque ás veces hai traduccións que son case "miragres". E penso, por exemplo, no que supón traducir algunha obra de Joyce.
Espero que o pulo que está a mostrar a traducción en galego conleve unha merecida e decente retribución e recoñecemento a un traballo de verdadeira dificultade.
Non estaría mal ter en conta o exemplo francés: quen ofrece un prezo pola traducción moi baixo, é rexeitado automaticamente, pois saben o que iso supón: unha menor calidade. Unha peor literatura.

SUXEITO, VERBO E PREDICADO

A literatura debería ser algo máis. Non lles parece?